To jakiś zupełny przypadek, może nawet Boski, że uczę od lat medytacji  - wieloletnia fascynacja i praktyka. Jestem samoukiem, co oznacza, że odkąd nauczyłam się pisać i czytać na tyle dobrze aby sama odkryć świat Misia Puchatka, wybierałam swoje ścieżki. Miałam w czym wybierać, bo mój dom był pełen niesamowitych książek, a ogród babci smacznych przekąsek. Samouk to czytacz i obserwator, ale też eksperymentator, który nie boi się zejść z szerokiej autostrady, na nieznane ścieżki a nawet bezdroża. 

Emigracja, zostawienie tego co znane, może niekoniecznie wygodne, moje własne podróże w stylu Koziołka Matołka, nietypowe wydarzenia życiowe, doprowadziły mnie, gdzieś po drugiej stronie Atlantyku, do doświadczenia medytacji i jogi. Właśnie w takiej kolejności, nie odwrotnie. Żyłam bardzo aktywnie i bardzo zwyczajnie, więc joga weszła od strony ogrodu - zatrzymania się w bezruchu. Zatrzymania w ciekawości wewnętrznej panoramy umysłu; Buddyjska medytacja, kontemplacja w ciało w bezruchu, medytacja Chrześcijańska. Potem przyszły metody oczyszczania i postu, treningi i odwaga uczenia.  

Wielu ludziom zawdzięczam impulsy, które we mnie zadrgały zmianą; nazywam ich nauczycielami, bo taką mamy wobec siebie powinność jako ludzie; uczyć innych tego co wiemy, choćby pieczenia chleba, sprzątania, prania czy jagód zbierania. Niektórzy, pokazali mi czego robić nie należy, inni zainspirowali odwagą bycia sobą. To zostało. Byłam z talentu malarką, próbowałam biznes w Ameryce, za bardzo kreatywnie i humanitarnie, bez przekonania dla celu profitu, z dużym zaangażowanie w dobro pracowników i ich rodzin. Po powrocie do Polski z długiej emigracji, moje hobby stało się zajęciem na jakiś czas, stąd uczenie uważności, stąd dzielenienie się dobrostanem medytacji. 

Lindita wychowała się w przekonaniu, że joga jest częścią życia każdego i wszystkich, tak jak określona religia w danym narodzie. Ani ją to nie dziwiło, ani też nie zachwycało, poprostu było z nią od zawsze jak zmiany miejsca zamieszkania i wielokulturowa rodzina. Urodziła się w Rzymie, rosła w Vancouver, na wakacje leciała do babci w Polsce, do ojca w Hamburgu, wracała do Vancouver.

Skończyła swój pierwszy kurs nauczycielski kundalini jogi w wieku piętnastu lat, po czym pojechała do Indii, gdzie jednocześnie była w średniej szkole amerykańskiego systemu, praktykowała jogę, poznawała kulturę Indii, studiowała klasyczną muzykę, odkrywała mantrę i ayurvedę, wszystko to i więcej razem z pełnym wrażeń życiem nastolatki. 

Jako młoda kobieta wiele podróżowała, mieszkała w wielu krajach, studiowała wiele dziedzin namiętnie i krótko, joga jednak zawsze była nieodłącznym towarzyszem; kundalini, hatha, vinyasa, północna szkoła i południowa, trenerskie jak być nauczycielem nauczycieli; Teacher Trainer of Kundalini Yoga, Teacher Training Course in Ashtanga Vinyasa, Satyananda Yoga Development Course, Yoga For All - Accessible Yoga, Ayurveda.

Lindita uczy Yogę Asan, tworząc przychylną przestrzeń dla słuchania własnego ciała, jest naturalnym medium w prowadzeniu zajęć z mantrą, naturalnie też uczy ayurvedy, gotowania i masażu.

Wszystko to z dość spontanicznego pola doświadczenia wpisanego w ciało. Jej namiętnością jest ogród, kuchnia czyli gotowanie, książki i film. Mieszka obecnie na południu Francji, uczy w Polsce gościnnie.